Daejeon, Yongpyong en Gyeongju
Door: Bart van Donkelaar
Blijf op de hoogte en volg Bart
22 Maart 2017 | Zuid-Korea, Daejeon
Hoi allemaal,
Het is alweer drie weken sinds mijn vorige verslag, wat gaat die tijd toch snel! Mijn eerste week aan KAIST was een erg relaxte, met één dag college en verder vooral het verkennen van het nachtleven in Daejeon. Ondanks dat het geen super goede reputatie heeft, is er genoeg te doen. Al is mijn beeld wat dit betreft wellicht wat vertroebeld, met Eindhoven als referentie..
Na de eerste week heb ik echter wat vakken verwisseld, waardoor ik nu opeens een volle(re) collegeweek heb. Met mijn talenknobbel is het Koreaanse taalvak nog best lastig. Met het leren van het alfabet, Hangeul genaamd, kom ik er al snel erachter dat de taal totaal anders is. Deze relatief nieuwe manier van schrijven, bedacht door King Sejong in 1443, is ontworpen om makkelijk door buitenlanders geleerd te kunnen worden. Als je bedenkt dat ze eerst in Chinese karakters schreven valt het schrijven inderdaad enorm mee, maar de klanken zijn een ander verhaal. Ongeveer de helft van de klinkers en medeklinkers is ‘basic’, en relatief vergelijkbaar met ons alfabet. De andere helft is echter een soort combinatie van klanken. Zo hebben ze bijvoorbeeld (in mijn oren..) vier verschillende letters voor de klank ‘we’. Zie dan maar de goede letter op papier te zetten bij een quiz, als je deze klank voorbij hoort komen.
De rest van mijn vakken is gelukkig gewoon in het Engels, met docenten die de taal verrassend goed beheersen. Daar kunnen menig TU/e professoren nog wat van leren. Helaas stopt bij de professoren ook meteen het compliment over het spreken van Engels. De Koreaanse studenten spreken vaak nog wel Engels, al kun je duidelijk horen als ze een tijd in het buitenland zijn geweest, maar de rest van de Koreanen spreekt bijna net zo goed Engels als dat ik Koreaans spreek. Een bezoekje aan de kapper was dan ook spannender dan ik zelf zou willen, en niet alleen voor mij. Ik geloof dat de kapper zelf het ook nogal spannend vond. Door de gebrekkige communicatie was het voor niet helemaal duidelijk of ik er nu ‘zoveel’ (voorgedaan met mijn vingers) vanaf wilde, of mijn haar zo kort wilde hebben. Gelukkig was het hem duidelijk, of koos hij in ieder geval voor de juiste optie, want ik verliet de zaak zonder Koreaans ‘bob kapsel’.
Verder ben ik nog een weekend naar de sneeuw geweest. Vlakbij de plek waar over een klein jaar de Olympische winterspelen gehouden zullen worden ben ik met drie andere exchange studenten de piste op gegaan. Ondanks dat de sneeuw erg slecht was, eind van het seizoen plus relatief kleine hoogte (1400m), was het erg leuk om een dagje te snowboarden! Voor het vervoer erheen hadden we een auto gehuurd, en ik was de enige met een internationaal rijbewijs, ik mocht dus rijden. Daar waar de Koreanen hiërarchie en orde erg belangrijk vinden in het dagelijks leven, laten ze dit totaal los in het verkeer! Rechts inhalen is de orde van de dag, en rekening houden met elkaar is iets wat wordt vergeten zodra ze in de auto stappen. Het weekend erop zijn we gelukkig met de trein weggeweest, iets wat perfect is geregeld in Korea. Met een groep van zo’n 20 exchange studenten zijn we naar Gyeongju geweest. Dit stadje in het zuidoosten van Korea staat bekend om z’n ‘tumuli’. Dit zijn graven in de vorm van een heuvel, een soort piramides, maar dan rond en bedekt met gras. Een erg mooie omgeving, maar aangezien de natuur in Korea op dit moment niet heel veel meer is dan een bruine massa was het vooral de zonsondergang die een erg mooi gezicht was.
De volgende tripjes staan al in de planning, volgende keer meer daarover!
Groetjes,
Bart
Het is alweer drie weken sinds mijn vorige verslag, wat gaat die tijd toch snel! Mijn eerste week aan KAIST was een erg relaxte, met één dag college en verder vooral het verkennen van het nachtleven in Daejeon. Ondanks dat het geen super goede reputatie heeft, is er genoeg te doen. Al is mijn beeld wat dit betreft wellicht wat vertroebeld, met Eindhoven als referentie..
Na de eerste week heb ik echter wat vakken verwisseld, waardoor ik nu opeens een volle(re) collegeweek heb. Met mijn talenknobbel is het Koreaanse taalvak nog best lastig. Met het leren van het alfabet, Hangeul genaamd, kom ik er al snel erachter dat de taal totaal anders is. Deze relatief nieuwe manier van schrijven, bedacht door King Sejong in 1443, is ontworpen om makkelijk door buitenlanders geleerd te kunnen worden. Als je bedenkt dat ze eerst in Chinese karakters schreven valt het schrijven inderdaad enorm mee, maar de klanken zijn een ander verhaal. Ongeveer de helft van de klinkers en medeklinkers is ‘basic’, en relatief vergelijkbaar met ons alfabet. De andere helft is echter een soort combinatie van klanken. Zo hebben ze bijvoorbeeld (in mijn oren..) vier verschillende letters voor de klank ‘we’. Zie dan maar de goede letter op papier te zetten bij een quiz, als je deze klank voorbij hoort komen.
De rest van mijn vakken is gelukkig gewoon in het Engels, met docenten die de taal verrassend goed beheersen. Daar kunnen menig TU/e professoren nog wat van leren. Helaas stopt bij de professoren ook meteen het compliment over het spreken van Engels. De Koreaanse studenten spreken vaak nog wel Engels, al kun je duidelijk horen als ze een tijd in het buitenland zijn geweest, maar de rest van de Koreanen spreekt bijna net zo goed Engels als dat ik Koreaans spreek. Een bezoekje aan de kapper was dan ook spannender dan ik zelf zou willen, en niet alleen voor mij. Ik geloof dat de kapper zelf het ook nogal spannend vond. Door de gebrekkige communicatie was het voor niet helemaal duidelijk of ik er nu ‘zoveel’ (voorgedaan met mijn vingers) vanaf wilde, of mijn haar zo kort wilde hebben. Gelukkig was het hem duidelijk, of koos hij in ieder geval voor de juiste optie, want ik verliet de zaak zonder Koreaans ‘bob kapsel’.
Verder ben ik nog een weekend naar de sneeuw geweest. Vlakbij de plek waar over een klein jaar de Olympische winterspelen gehouden zullen worden ben ik met drie andere exchange studenten de piste op gegaan. Ondanks dat de sneeuw erg slecht was, eind van het seizoen plus relatief kleine hoogte (1400m), was het erg leuk om een dagje te snowboarden! Voor het vervoer erheen hadden we een auto gehuurd, en ik was de enige met een internationaal rijbewijs, ik mocht dus rijden. Daar waar de Koreanen hiërarchie en orde erg belangrijk vinden in het dagelijks leven, laten ze dit totaal los in het verkeer! Rechts inhalen is de orde van de dag, en rekening houden met elkaar is iets wat wordt vergeten zodra ze in de auto stappen. Het weekend erop zijn we gelukkig met de trein weggeweest, iets wat perfect is geregeld in Korea. Met een groep van zo’n 20 exchange studenten zijn we naar Gyeongju geweest. Dit stadje in het zuidoosten van Korea staat bekend om z’n ‘tumuli’. Dit zijn graven in de vorm van een heuvel, een soort piramides, maar dan rond en bedekt met gras. Een erg mooie omgeving, maar aangezien de natuur in Korea op dit moment niet heel veel meer is dan een bruine massa was het vooral de zonsondergang die een erg mooi gezicht was.
De volgende tripjes staan al in de planning, volgende keer meer daarover!
Groetjes,
Bart
-
22 Maart 2017 - 16:00
Moos:
Ik kreeg je e-mail en dacht gelijk... AAAAaaaaaah virus..... spam
omdat die namen Deajeon enz. me niets zeiden. Haha
Leuk om weer een verhaaltje te lezen over je ervaringen! Lekker boarden, boeiend als de sneeuw niet top is.
Spannend hoor bij de kapper en ook spannend om daar met de auto te rijden, lijkt me.
-
24 Maart 2017 - 17:10
Carolien:
Ha Bart, wat weer een gezellig verslag en mooie foto's. Wat moest ik lachen om je verhaal over de kapper. Ik zie het bijna voor me en ben eigenlijk ook wel nieuwsgierig naar het resultaat. Jij hebt in elk geval het gevoel dat jij je nog kan vertonen en dat is fijn.
Je vertelt wel enthousiast over het Zuid-Koreaanse alfabet. Volgens mij is het een heerlijke uitdaging om te zorgen dat je Zuid-Koreaans beter wordt dan het Engels van je Z-Kse medestudenten.
Gyeongju of Gwangju, volgens mij staat het ook op ons to-do lijstje straks. Waarschijnlijk is er dan meer groen en meer kleur dan nu. Maar de foto van die bergen in de mist is prachtig. Ik had gelezen dat het zo rustig was in Z-K om auto te rijden, maar dat valt nog tegen als ik jou zo hoor.
succes met je studie en veel plezier daarbuiten. -
25 Maart 2017 - 19:55
Annemarie:
Ha, mijn adres was blijkbaar uit de mailinglijst geschrapt, nu via Anno link doorgestuurd en ik heb me weer aangemeld.
Dan nu dus twee verhalen gelezen en weer helemaal op de hoogte. Ik voeg me bij de anderen die al een compliment over je schrijfstijl maakten!
Die KAIST lijkt inderdaad heel ruimtelijk opgezet, heb je een fiets om van de ene naar de andere locatie te komen?
Anno Annemarie에서 사랑
-
26 Maart 2017 - 13:26
Opa En Oma:
Beste Bart, we genieten van je beschrijvingen. Het val ons op, dat je goed kunt waarnemen en dat dan ook goed kunt overbrengen.We zijn benieuwd of je al een beetje Zuid Koreaans kent het zal niet meevallen als iedereen Engels praat. liefs, oma en opa. -
27 Maart 2017 - 09:06
Heleen:
He Bart,
Leuk om weer een update te lezen! Met die volle studie week wordt je bijna een echte nerd ;-) :-) :-) zonder gekheid, hartstikke leuk joh, je bent er nu, dus lekker eruit halen wat je eruit kan halen (dit gaat vast als een van de wijste spreuken de geschiedenis in....)
En hoe bevalt het eten? Heb je al kimchi gehad?
veel plezier maar weer! -
27 Maart 2017 - 09:10
Heleen:
ps, hoe smaakte de banapple 'nature's choice'...........
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
